“Ας δημιουργήσουμε συνοικιακούς κομποστοποιητές, που θα διαχειρίζονται από τους πολίτες και θα είναι αυτοί υπεύθυνοι γι’ αυτούς”. Με αυτήν τη βασική ιδέα ξεκινά η ιστορία της συνοικιακής κομποστοποίησης στην Καλαμάτα. Κάτι που κάποτε φαινόταν ουτοπικό σήμερα αρχίζει και γίνεται μια πραγματικότητα, καθώς ήδη 22 συνοικιακοί κομποστοποιητές έχουν εγκατασταθεί στην Καλαμάτα από την ομάδα Re:Think project.
Το Re:think project είναι μια πρωτοβουλία από την εκπαιδευτικό, καλλιτέχνη και βιοκαλλιεργήτρια Μυρτώ Φοίφα. Την πρωτοβουλία αυτή, το 2010, αγκάλιασαν μέλη από το αναδυόμενο περιβαλλοντικό και πολιτισμικό δίκτυο kalamatafreespace , μέλη των Ποδηλατών Καλαμάτας και ευρύτερα ενεργοί πολίτες της πόλης.
Το Re:Think project αποτέλεσε το ιδανικό ”κέλυφος” για να αναπτυχθεί η δράση της συνοικιακής κομποστοποίησης, καθώς ο βασικός άξονας δράσης του είναι η μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος μέσω εκπαίδευσης και εφαρμογής τεχνικών αυτάρκειας και αυτοδιαχείρισης της καθημερινότητας, είτε ως πολίτες, είτε ως ένα οργανωμένο κοινωνικό σύνολο.
Η συνοικιακή κομποστοποίηση ξεκίνησε στην πόλη από το Re:Think Project τον Ιανουάριο 2011, με την πρώτη πειραματική κατασκευή συνοικιακού κομποστοποιητή και εφαρμογή στην πράξη της διαδικασίας της συνοικιακής κομποστοποίησης σε συνεργασία με την τότε ομάδα του ΚΠΕ Καλαμάτας.
Ο Δήμος Καλαμάτας αποφάσισε να στηρίξει το εγχείρημα τον Νοέμβριο του 2011 με το να συμφωνήσει στην εγκατάσταση 10 συνοικιακών κάδων στην περιοχή της Καλαμάτας, τους οποίους τους υιοθέτησαν συγκεκριμένοι κάτοικοι ή φορείς. Και το 2013 προχωρά και στην απόφαση για τοποθέτηση και άλλων 50.
H ιδέα του συνοικιακού κομποστοποιητή και ευρύτερα η ιδέα της συνοικιακής κομποστοποίησης από το Re:Think project αποτελεί ένα περιβαλλοντικό και πολιτισμικό πείραμα προκειμένου να μπορέσει ο καθημερινός άνθρωπος να διαχειριστεί στην γειτονιά του τα οργανικά του σκουπίδια, χωρίς κόστος και παράγοντας οργανικό χώμα ή αλλιώς κομπόστ.
Οι κομποστοποιητές κατασκευάζονται από ανακυκλωμένες παλέτες και υιοθετούνται από ομάδες ανθρώπων ή φορείς που έχουν αποφασίσει ότι θα τους λειτουργούν και θα τους επιμελούνται, σε συνεργασία με την ομάδα του Re:Think project και τον Δήμο Καλαμάτας.
Οι συνοικιακοί κομποστοποιητές τοποθετούνται κατά προτίμηση σε δημόσιους χώρους πρασίνου, ανάλογα με το ενδιαφέρον που επιδεικνύεται. Οι ίδιοι οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα παίρνουν και το τελικό παραγόμενο προϊόν, το κομπόστ, που έχουν οι ίδιοι παράξει.
Στόχος είναι να δημιουργηθούν “πυρήνες κομποστοποίησης” μέσα στην πόλη, όπου οι κάτοικοι μαθαίνουν να αυτοδιαχειρίζονται τα οργανικά τους υπολείμματα, να παράγουν και να διαχειρίζονται οι ίδιοι το κομπόστ τους, μειώνοντας έτσι το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα, δημιουργώντας ένα δίκτυο συνοικιακής κομποστοποίησης στην πόλη και συμβάλλοντας αποτελεσματικά στο πρόβλημα διαχείρισης των σκουπιδιών στην περιοχή.
Πλέον το δίκτυο συνοικιακής κομποστοποίησης έτσι όπως υλοποιείται από το Re:Think project σε συνεργασία με το Δήμο Καλαμάτας αποτελεί μια πανελλαδική πρωτοπορία με αρκετά καινοτόμα για την οικονομική επιστήμη χαρακτηριστικά, που εμπνέονται από την εφαρμογή σε πράξη, των παραδοσιακών αγροτικών συνηθειών.
ΟΦΕΛΗ ΤΟΥ ΥΠΑΡΧΟΝΤΟΣ ΔΙΚΤΥΟΥ ΣΥΝΟΙΚΙΑΚΗΣ ΚΟΜΠΟΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΗΣ ΔΙΕΥΡΥΝΣΗΣ ΤΟΥ, ΣΕ ΣΥΝΟΙΚΙΑΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ.
1. Οι πολίτες που κάνουν κομποστοποίηση είτε οικιακά, είτε συνοικιακά έχουν αποδεδειγμένα παρατηρήσει ότι έχουν μείωση των απορριμμάτων τους κατά 50%. Αν το δίκτυο μπορέσει να ολοκληρωθεί και να μεγαλώσει θα υπάρξει σημαντικότατη μείωση του όγκου απορριμμάτων για τον Δήμο και κατ’ επέκταση μείωση των εξόδων διαχείρισης των υπολοίπων απορριμμάτων.
2. Το υπάρχον δίκτυο στηρίζεται στην έννοια της ανταποδοτικότητας καθώς ο ίδιος ο παραγωγός σκουπιδιών μετατρέπεται σε παραγωγό κομπόστ και ο ίδιος μπορεί να διαχειριστεί το παραγόμενο προϊόν, όπως αυτός επιθυμεί. Ιδανικά σε μια μελλοντική του επέκταση το περισσευούμενο κομπόστ μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τις καλλιεργητικές ανάγκες των χώρων πρασίνου του Δήμου ή άλλων αγροτικών κοινωνικών συνεταιρισμών.
3. Μεγάλος αριθμός πολιτών έχει ήδη εκπαιδευθεί στην ορθή πρακτική της κομποστοποίησης, κάνοντας προσεχτικό διαχωρισμό στο σπίτι του και προσέχοντας και τον κομποστοποιητή της γειτονιάς του. Επίσης μέσα από πλήθος εθελοντικών εργαστηρίων και ενημερώσεων από την ομάδα RE:THINK έχει αρχίσει και φαίνεται η διάδραση με την τοπική κοινωνία καθώς οι κομποστοποιητές έχουν απλωθεί από την Αλαγονία μέχρι την Καλαμάτα, ενώ το έργο και η αξία του υπάρχοντος δικτύου συνοικιακής κομποστοποίησης έχει γίνει γνωστό σε ομάδες και πολίτες που είναι περιβαλλοντικά ενήμεροι και ενεργοί, σε όλη την Ελλάδα. Η ανοιχτή εκπαιδευτική μορφή που έχει το υπάρχον δίκτυο και η δυνατότητα συνδιαχείρισης των κομποστοποιητών από ομάδες πολιτών, αναπτύσσουν αποτελεσματικά την περιβαλλοντική συνείδηση των πολιτών, καθώς η εκπαίδευση γίνεται μέσα από το βίωμα.
4. Κάνοντας κομποστοποίηση φυσικά, χωρίς πρόσθετα και συνειδητοποιώντας οι πολίτες πόσο ανέξοδα και οργανικά μπορεί να γίνει αυτή η διαδικασία, μπορούν να επιχειρηματολογήσουν προς πιο συλλογικές και οικολογικές πρακτικές διαχείρισης των σκουπιδιών, υπέρ του κοινωνικού συνόλου.
5. Η δημιουργία πυρήνων κομποστοποίησης στην πόλη σε επίπεδο γειτονιάς και σε δημόσιους χώρους πρασίνου ενισχύει την αίσθηση της γειτονιάς αλλά και συμβάλλει στην περιβαλλοντική αναβάθμιση της πόλης και στην ενδυνάμωση του αισθήματος της συλλογικότητας. Ο ιδιώτης μεταμορφώνεται σε ενεργό πολίτη και συμβάλλει στην εύρυθμη λειτουργία του Δήμου.
6. Η συνοικιακή κομποστοποίηση, σε συνδυασμό με τα εργαστήρια πάνω σε τεχνικές επανάχρησης και δημιουργικής ανακύκλωσης ενισχύει την λογική της ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων.
7. Οι διάσπαρτοι συνοικιακοί κομποστοποιητές προλειαίνουν το έδαφος για τη διεκδίκηση από τον Δήμο, εφόσον το επιθυμεί, χρηματοδότησης για τη δημιουργία μιας κεντρικής μονάδας διαχείρισης οργανικών υπολειμμάτων προς όφελος των δημοτών. Καθώς, ήδη δομείται και εξελίσσεται η εκπαίδευση των πολιτών πάνω στον διαχωρισμό στη πηγή, μια τέτοια πρωτοβουλία θα δημιουργούσε ικανότερες συνθήκες για την αποτελεσματική λειτουργία μιας τέτοιας μονάδας. Επιπλέον θα δημιουργούσε σημαντικότατες για την τοπική κοινωνία νέες θέσεις εργασίας και θα συνέβαλε αποτελεσματικά στη περιβαλλοντική αυτάρκεια του Δήμου, στο σύνολό του.
8. Το πλέον σημαντικό στοιχείο της προσπάθειας αυτής είναι ότι δομείται και εξελίσσεται από ανθρώπους που όλα αυτά τα χρόνια με υπομονή, εργατικότητα και σεμνότητα πίστεψαν σε αυτό το εγχείρημα, χωρίς μεγαλοϊδεατισμούς και χωρίς κανένα κερδοσκοπικό ενδιαφέρον.
Με άλλα λόγια σε μια εποχή που απαξιώνεται το δημόσιο συμφέρον προς όφελος του ιδιωτικού, υπάρχει μια πιλοτική πρόταση αυτοδιαχείρισης των οργανικών υπολειμμάτων προς όφελος των δημοτών. Γιατί η διαχείριση των απορριμμάτων δεν πρέπει να είναι απλά μια κερδοσκοπική δραστηριότητα ιδιωτών αλλά αντιθέτως μια συλλογική διαδικασία με τα μέγιστο δυνατό όφελος για το ευρύ κοινωνικό σύνολο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου